Maatschappelijke initiatieven

Ik ben betrokken bij vraagstukken als

• Hoe kunnen we samen met omwonenden een vervuild terrein in Amsterdam weer leefbaar maken? Het resulteerde in een ontmoetingsplaats annex café-restaurant, gebouwd uit kringloopmaterialen, waar regelmatig jonge musici en acteurs het podium nemen om er try-outs te doen.
• Hoe kunnen we met bewoners van een wijk in Amsterdam, waar veel bejaarden wonen, een eigen invulling geven aan het samen zinvol ouder worden? Het leidde tot allerlei buurtactiviteiten, nieuwe verenigingen en clubs, andere samenwerking met professionele instellingen in de wijk.
• Hoe kunnen we de samenhang in een buurt verbeteren? In een nieuwbouwwijk in Rosmalen werden enkele nieuwe straten gebouwd. Ik heb als bewoner van de naastliggende straat alle bewoners in mijn straat warm gemaakt voor het idee de nieuwe buurtbewoners te “adopteren” via een kennismakingspartijtje. In kleine groepjes heeft de bestaande straat plannen gemaakt daarvoor. Op de kennismaking kwamen in totaal 80 bewoners: gezinnen gingen bij elkaar op bezoek en vertelden over zichzelf en hun verwachtingen. Daarna gebruikte men samen de door de gastheren gemaakte maaltijd. Dit initiatief is in allerlei vormen door anderen herhaald.
• Hoe kunnen we allerlei psychosociale problemen, die zo kenmerkend zijn voor het leven in een dure nieuwbouwwijk, bespreekbaar krijgen in de wijk zodat men daar gezamenlijk regie op kan voeren? Van de nieuwbouwwijk was via scholen, huisartsen, welzijnswerkers bekend dat er -ondanks de materiële welstand- veel psychosociale problemen zijn: veel scheidingen, financiële problemen, stress door dubbele banen ed. Omdat deze problematiek erg in de taboesfeer ligt, hebben we een ingang via de kinderen gezocht. Alle scholen wilden meewerken om het meer neutrale thema “Buurtbatterij” met kinderen van 8 tot 10 jaar te onderzoeken: waar krijg je energie van? Waardoor heb je soms geen energie meer? Hoe kun je samen voor meer energie zorgen? Van de schoolprojecten zijn films gemaakt, die later met ouders werden besproken. Momenteel wordt bekeken hoe dit door bewoners zelf kan worden opgepakt.

Dergelijke vraagstukken hebben zelden een opdrachtgever. Vaak ben ik door toevallige contacten zelf begonnen met betrokkenen bij elkaar te brengen. In de loop van het traject nemen gemeenten en professionele organisaties dan de rol van trekker op zich en nemen betrokken ministeries een deelverantwoordelijkheid op zich door bij te dragen aan cofinanciering. Mijn rol is doorgaans die van projectcoördinator (zorgen voor breed draagvlak, partijen bijeen brengen, voortgang bewaken) en die van procesbegeleider. Dat uit zich in het faciliteren van bewonersgroepen, het ondersteunen van wijkteams, het begeleiden van leertrajecten, intervisie en coaching.